Carnavalsvereniging De Keieschieters
Als een carnavalsvereniging al zo lang bestaat dan ga je op zoek naar de mannen van het eerste uur. Daarom plaatsen we nu op deze website (een deel van) het interview uit de carnavalskrant van het 4x11 jubileum.
Met drie van hen gingen we terug naar een van de vele verhalen over het begin van De Keieschieters. Onderstaand de versie van Henk Jansen, Tien Jansen en Martien Reefs. Vergeleken met ander historisch materiaal is niet precies duidelijk wie het initiatief tot de oprichting van carnavalsvereniging De Keieschieters heeft genomen. En eigenlijk is dat ook niet zo belangrijk
Het eerste ontvangst op het Gemeenthuis van Prins Toon 1e (Smals) en zijn gevolg.
Nar Herman Blenkers, a Huub Roosen, Marinus Roosen, Piet Verblakt, Piet Simons, Prins Toon, Rien Evers, Harrie Evers, Jos van Gerven, Rein Geurts, Burgemeester van Heusden, Martien Stiphout, gemeentesecretaris Keuten. Boven achter in Johan Jansen, Martien Jansen, Henk Jansen, Martien Reefs en adjudant Tien Jansen. (1956)
Na de hoogmis
Carnaval is een katholiek feest. Henk Jansen - een van de jongste mannen van het eerste uur - start zijn verhaal dan ook bij de kerk. "Samen met Rien Evers liep ik na de hoogmis naar mijn ouderlijk huis. Eerder hadden we het al eens over een eigen carnavalsvereniging, maar dit keer was het serieus. We zijn toen naar Johan Jansen gegaan, of die kwam toevallig bij ons aan. Dat weet ik niet meer zo precies. Johan is er toen bij gehaald, omdat van hem bekend was dat hij goed kon organiseren. Alleen konden wij het ook niet. En of het nou een week voor carnaval was, of carnavalszondag zelf weet ik ook niet meer, maar nog diezelfde dag hadden we een Raad van Elf bij elkaar". Maar ja een carnavalsvereniging en een Raad van Elf kunnen natuurlijk niet zonder een prins. En dan zou je toch denken dat de kandidaten bijna stonden te trappelen om prins te mogen worden. De werkelijkheid was een andere. Tien - de post - Jansen: "Er waren er wel een paar, maar die wilden dat er eerst maar iemand anders prins moest worden. Uiteindelijk zijn we bij Toon Smals uitgekomen. Jij bent de juiste man om de eerste prins te worden, heb ik hem gezegd. Waarom juist hij? Omdat hij een geweldig spontane vent was." Aldus startte het carnaval van de Keieschieters in Vierlingsbeek onder leiding van prins Toon I.
Niets georganiseerd
Het carnaval sloeg in Vierlingsbeek en Groeningen in als een bom. De dagen waren net zo lang en de nachten net zo kort als tegenwoordig. Henk Jansen: "Om tien uur 's morgens was het verzamelen bij het Zwaantje, ons Keieschieterspaleis, en dan gingen we de hele dag door tot 's nachts twaalf uur." De carnavalsvereniging zelf verlengde de dag dan nog eens tot het écht donker werd". Martien Reefs merkt op dat 'we' die eerste jaren veel plezier hebben gehad. "Dat kwam denk ik omdat er niets georganiseerd was. Alleen de uitverkiezing van de prins was georganiseerd. Als we het ene café verlieten dan werd er iets geroepen en trokken we naar het volgende café." "Wij konden ook niets plannen. We wisten gewoon nergens van", vult Tien hem aan.
Jeugd hier houden
Henk en Rien waren de frontsoldaten op het gebied van carnaval. Daarvoor trokken zij in de jaren voor 1955 naar Venray of Boxmeer. "Wij vonden dat wij in Bèèk ook best zelf carnaval konden vieren", herinnert Henk zich. "Het mooie van carnaval was toen al dat je mensen uit het dagelijkse leven met een pilsje in hun hand kon ontmoeten en dat je met z'n allen een keer gek kon doen." Het was Martien Reefs die tot Johan Jansen zei: "Het zou toch te gek zijn als wij onze eigen jeugd niet hier kunnen houden". En Johan en de anderen waren het daar helemaal mee eens. Johan vroeg Martien om wat carnavalsattributen te maken. In een paar uur tijd werden capes, een prinsenmantel en een 'zilveren' scepter met een witte kei gemaakt. En bij Thei Spek (Pouwels) in Venray werden zwarte hoge hoeden gehaald. "Die capes werden door Sjaak Nillesen gemaakt van een stof die ook werd gebruikt voor de pakken van priesters. Die zou ik wel sponsoren", vertelt Martien Reefs. Nou dat heeft hij geweten. Dat kostte hem negentig gulden. "En dat was voor die tijd veel geld".
Optocht
Over pastoor Van Heertum heeft Tien de post een heel ander verhaal dan staat afgedrukt in de vorige jubileumgids van de Keieschieters. Dat hij het bestuur van de Keieschieters de deur zou hebben gewezen klopt volgens hem niet. "De optocht zou tijdens het lof langs de kerk trekken. Daarom wilden we vragen of de pastoor dat goed vond. We hebben eerst Marinus Roosen gevraagd om naar de pastoor te gaan, maar die wou dat niet doen. Daarop ben ik naar de pastorie gegaan. Dina deed open en liet de pastoor weten dat Tien de post er was. Mijnheer pastoor. zei ik, ik kom iets vragen wat anderen niet durven. Dat zal toch nogal meevallen, was zijn antwoord. Vervolgens liet hij na mijn verhaal weten 'dat die optocht toch niet zo'n herrie zou geven dat het gebed gestoord zou worden'. En zo was ook dat geregeld".
Contactgegevens:
CV De Keieschieters
Schepenbank 1
5821 GA Vierlingsbeek
Mail: info@dekeieschieters.nl