Volkslied Groeningen

War de Groeningse heuvel toppen
schitteren in het zonnelicht...
Zie ik de Maas als zilver blikkerend
spoeden zich in het vergezicht

refrein:

Juich ik blij met hart en mond
Ik heb u lief mijn Groeningse grond.

Waar de kazamatten sidderen
toen de oorlog hier begon
zie ik de schepen zwaar beladen
glijden naar de horizon.

Waar ik de vogels in de bossen
allerhande hoor in het rond
ben ik zo blij dat ik ben geboren
in een dorp op brabants grond.

Waar in vette malse weiden
‘t roodbont vee van welvaart glanst
win ik emmers vol van het witte
vocht, dat Neerlands roem bekranst.

Waar de volle korenaren
buigen door de last van het graan
zie ik de boer blij en tevreden
door de rijke akkers gaan.

Waar de spits van ons kapelke
eeuwen reeds ten hemel streeft
en het sterk geloof der vaadren
trouw en krachtig wordt beleefd

Blijft dan Groeningen saam verenigd
een van hart en een van zin
trouw aan god en koninginne
gaan wij blij de toekomst in.